Hadi Nili's Weblog

وب لاگ هادی نیلی در مورد فناوری اطلاعات، تجارت و زندگی

Hadi Nili's Weblog

وب لاگ هادی نیلی در مورد فناوری اطلاعات، تجارت و زندگی

رشد مصرف آبجوهای بدون الکل در ژاپن

یک فرصت برای صادرات صنعت نوشیدنی بدون الکل در ژاپن، مطا لعات در ژاپن نشان می دهد که مصرف ماء الشعیر بدون الکل در حال رشد است


ژاپن بازار سختی است، ماء الشعیرهای ایرانی (ایستک ، بهنوش و ....)به واسطه قدرت برند حلال تا بازارهای مسلمان نشین جنوب شرق آسیا رفتند، کار در ژاپن داستان دیگری است ولی بهر جهت فرصت ها در بازارهای در حال تغییر امروز دنیا پدید می آیند.

مطالعات و تحقیقات بازاریابی صادراتی عراق و آسیای میانه

درگیری با پروژه مطالعه بازار صادرات خوشه فرش ماشینی کاشان در امارات و کشورهای حوزه خلیج فارس فرصت نوشتن را کم کرده بود.


چند پروژه مطالعه بازار صادراتی برای محصولات صنعتی در کشور عراق و آسیای میانه هم در راه است و تیم مطالعات بازار شرکت را بیشتر درگیر کارهای مطالعاتی صادرات کرده است. در حال مذاکره و امکان سنجی برای یک پروژه مشاوره و جذب سرمایه گذاری خارجی برای یک شرکت قزاقستانی هم هستیم.


اما یک نکته:


جای فرش دست باف ما و دار قالی ما در نمایشگاه دموتکس دوبی 2011 خالی بود، جای ما کشور افغانستان دار فرش دستباف را برپا کرده بود.



بلاروس و جزیره قطر در آن(Qatar Island in Belarus)

به دنبال کاهش ارزش پول کشور بلاروس و آغاز خصوصی سازی بزرگ در بلاروس (فهرست کارخانجات قابل واگذاری) در سفر الکساندر لوکاشنکو ریس جمهور بلاروس به قطر ، یک پیشنهاد جالب مطرح شده است ....جزیره قطر در بلاروس. چه می کند قطر با پولها و دیپلماسی اش


Qatar Island in Belarus

ما و سومالی، ترکیه و سومالی

نخست وزیر ترکیه به همراه همسر و چند عضو دولت به سومالی رفته تا از مناطق قحطی زده بازدید کند. رجب طیب اردوغان وعده کمک صد و پنجاه میلیون دلاری داده و گفته کشورش در سومالی سفارت دائر خواهد کرد.این نخستین سفر یک مقام بلندپایه خارجی به سومالی است از زمان بحران خشکسالی اخیر در شاخ آفریقا.


یک بار دیگر ترکیه با سبک و سباق دیپلماتیک خود بازار جدیدی را در شرق آفریقا را هدف گرفت، هر چند هلال احمر ایران و کمک های ایران در کشور قحطی زده وجود دارد و از آن تقدر و تشکر شد، ولی کمک 150 میلیون دلار ترکیه را فردا در قالب کالا ها و خدمات فنی و مهندسی ترکیه در سومالی خواهیم دید.


یادآور می‌شود ‌سومالی از جمله کشورهای آفریقایی با 637 هزار کیلومتر مربع وسعت و 10 میلیون نفر جمعیت در همسایگی اتیوپی و کنیا قراردارد.

مجموع مبادلات تجاری سومالی با جهان بیش از یک میلیارد دلار است که از این رقم 798 میلیون دلار سهم واردات و 300 میلیون دلار صادرات این کشور را در بر می‌گیرد.


سال گذشته هم ایران بیش از 2 میلیون دلار به این کشور صادرات داشته است و هیچ کالایی از این کشور وارد نکرده ایم. که رشد ۲ برابری در مقابل صادرات یک میلیون دلاری سال ۸۸ دارد و در چهارماه اول سال ۹۰ نیز نزدیک به ۹۰۰ هزار دلار صادرات داشته ایم که امیدوارم رشد خوبی داشته باشیم. همه این آمار در مقابل صادرات ۴ میلیون و ۸۰۰ هزار دلاری ترکیه در سال ۲۰۱۰ به سومالی قرار دارد.


امیدوارم چند سال دیگر نگوییم چرا ترکها در این بازار قویتر هستند!؟ به نظر می آید این قاعده  بازارهای نوظهور یافته (Emerging market) است، دیپلماسی جلوتر از تجارت راهها را هموار می کند و به جلو می رود. پیش قراول بازار نوظهور یافته اول دیپلماسی است، چون در کشور قحطی زده که بازار پر ریسک و خطرناکی دارد، دیپلماسی و اکزیم بانکها و بیمه های صادراتی راه را می سازند.


این یادداشت را آینده برای خودم باز خوانی می کنم !!!!


آینده مراکز تجاری ایران به کجا می رود؟

همیشه در طی این سالهایی که مشغول کار صادرات بوده ایم آگهی ها و تماسهای زیادی از شرکت هایی که مراکز تجاری (اعم از با مجوز سازمان توسعه تجارت و بدون مجوز) را بازاریابی می کرده اند داشته ایم، دیگر سالهاست نامی از این مراکز ایران در افعانستان، کنیا، سنگال و .... نمی شنویم، نمی دانم دوستان در سازمان توسعه تجارت آیا آسیب شنایی بر طلوع و غروب این مراکز کرده اند؟!


پس از تجربه مستقیم مرکز تجاری اربیل توسط خودمان و داستانهایی که از مراکز تجاری درآفریقا و آسیای میانه شنیده ام(مرکز تجاری ایران در شیمکنت قزاقستان را قبل از اینکه بخواهیم تصمیم بگیریم بازدید کردیم و فهمیدیم از یک سوراخ نباید ۲ بار گزیده شویم) ....به این فکر می کنم ،که چرا اینقدر بضاعت حضور تجارت خارجی ما در بازارهای هدف ضعیف است، مدیران و پیمانکاران ضعیف این مراکز، عدم استقبال شرکتهای ایرانی برای حضور (که حداقل مرکز به حد نصاب برسد)، حمایت یارانه ای سازمان توسعه تجارت از مراکز با مجوز، علت کجاست؟!


فکر می کنم تنها مرکز تجاری ایران در سلیمانیه ، رونق نسبی و فعالی داشته باشد، ولی دیگر چیزی از سایر مراکز نمی شنویم؟ چرا مرکز شیمکنت با آن همه بازاریابی که شد ، با ساختمان مناسب (منهای موقعیت جغرافیایی که به نظر من اشتباه بود و فقط روابط به شیمکنت هویت داد)، به علت نمی دانم منفعت طلبی، سوء مدیریت و .... از دست رفت، از مرکز بدون حمایت آلماتی چه خبر، اربیل را هم که از دست دادیم....


به مرکز سودان و عمان و .... دیگر فکر نمی کنم.